Refleksologia znana już była w starożytnym Egipcie. Do czasów dzisiejszych zdążyła obrosnąć w wiele mitów, a mit, ze względu na swoją naturę, jest przecież odbiciem prawdy. Bardzo dalekim i zniekształconym, ale jednak odbiciem. Warto zastanowić się, ile wspólnego ma refleksologia z wyobrażeniem o samej sobie. Porównajmy mity i poszukajmy w nich okruchu prawdy. Czasem trzeba będzie szukać naprawdę głęboko.
Mity na temat refleksologii:
- Medycyna ludowa; opiera się ona na tradycyjnych, znanych od czasów najdawniejszych sposobach leczenia. Część z nich – zwłaszcza wiedza na temat roślin – wpłynęła znacznie na rozwój medycyny, część opierała się na wierze w przesądy i ludowe gusła. Dziś to określenie uważane jest za pejoratywne i oznacza sposoby nieuznawane w lecznictwie za pomagające wyzdrowieć. A do takich refleksologia nie należy.
- Ćwiczenie zajmujące się poprawianiem refleksu i szybkości; wyobrażenie to związane jest z potocznym znaczeniem słowa „refleks”. Skojarzenie jest prawidłowe, tylko źle rozumiane. Refleks w tym wypadku należy rozumieć jako odruch, zdolność reagowania, a refleksoterapeuta zajmuje się właśnie pracą nad punktami odruchowymi położonymi na stopach i dłoniach, czyli właśnie refleksach.
- Terapia światłem; skojarzenie związane z refleksami świetlnymi, całkowicie nietrafione. Prawdziwa terapia światłem związana jest z leczeniem depresji i stosowana jest często podczas długotrwałej zimy, kiedy ludziom mocno doskwiera brak słońca. Bardzo często stosuje się ją w Skandynawii, zwłaszcza na terenach, na których zalega noc polarna.
- Uzdrowicielstwo; dawniej wierzono, że silną wolą i wiarą można zdziałać cuda. Dziś wiemy, że nie może się obyć bez leczenia sprawdzonymi sposobami. Wiedzę o refleksach znajdujących się na dłoniach i stopach znali już starożytni Egipcjanie. Od tego czasu jest ona wciąż uzupełniana i pogłębiana.
Fakty na temat refleksologii:
- Medycyna alternatywna; opiera się na kilkusetletniej wiedzy dotyczącej punktów na stopach i dłoniach, które odpowiadają poszczególnym organom ludzkiego ciała. Znalazła ona swoje miejsce w wielu szpitalach i placówkach zdrowotnych, jest często uzupełnieniem tradycyjnej terapii; zdarza się też, że dla wielu pacjentów jest to jedyny sposób, by wyzdrowieć z wieloletniej choroby. Pomaga przywrócić równowagę w całym organizmie, a nie tylko w narządach związanych z leczoną dolegliwością.
- Nauka; zajmuje się sposobem funkcjonowania punktów uciskowych – refleksów – na stopach i dłoniach; odpowiadają one określonym organom na całym ciele. Poprzez uciskanie refleksoterapeuta pomaga oczyścić się całemu organizmowi oraz odblokować kanały energetyczne (meridiany).
- Terapia holistyczna; terapia całościowa. Aby całkowicie wyzdrowieć i poczuć się dobrze, należy przywrócić równowagę całemu organizmowi. Takie leczenie wpływa pozytywnie na wiele obszarów, nie tylko fizycznych, ale psychicznych. W przypadku tradycyjnej medycyny leczy się jeden narząd, przez co można zmienić sposób funkcjonowania drugiego. Terapia holistyczna uwzględnia cały organizm, traktując go jak niepodzielną całość.
- Skuteczna pomoc na współczesne choroby; refleksologia uznawana jest współcześnie przez lekarzy jako alternatywna metoda leczenia, podobnie jak akupunktura. Jej metody działania polegają na sprawdzonych, naukowych sposobach, a specjaliści przechodzą specjalne szkolenia, podczas których uczą się nie tylko o refleksach, ale o ludzkiej anatomii, fizjologii i sposobach leczenia.
